Kościół w Duninowie

                             Najcenniejszym   zabytkiem   (klasy   zerowej)   Duninowa   jest   kościół   pw.   Matki   Bożej   Częstochowskiej.   W   dawnych   czasach   kościół   miał   za   patronów   Najświętszą   Maryję Pannę,    św.    Jana    Ewangelistę    i    św.    Małgorzatę,    a    został    poświęcony    25    czerwca    1374    roku.    Jest    gotycki,    na    fundamentach    z    polnych    kamieni,    jednonawowy    z wyodrębnionym   prezbiterium,   później   wielokrotnie   przebudowywany.   Od   strony   zachodniej   znajduje   się   wieża   zakończona   barokowym   hełmem.   W   roku   1721   na   wieży został   zamontowany   zegar,   który   wykonał   Peter   Schwolow   z   Pęplina,   a   w   1750   zainstalowano   latarnię.   Z   powodu   niebezpiecznego   pęknięcia   wieżę   przebudowano   w   1753 roku. W   latach   1875-1877   kościół   rozbudowano   podwyższając   znacznie   jego   ściany,   wymieniono   strop   i   dach,   wstawiono   gotycki   dzwon   spiżowy.   W   latach   dwudziestych   XX   wieku wykończono   główny   i   boczny   ołtarz.   W   roku   1936   hełm   wieży   pokryto   blachą   miedzianą.   W   czasie   walk   na   początku   marca   1945   roku   pocisk   radzieckiego   czołgu   uszkodził wieżę.   We   wnętrzu   kościoła   widać   witraże   ufundowane   przez   rody   de   Croy   i   Below.   Wyposażenie   świątyni   stanowi   barokowa   ambona   z   końca   XVII   w.   wspierająca   się   na głowie   anioła   oraz   trzynastogłosowe   organy   wyprodukowane   przez   miejscowy   zakład   w   lipcu   1878   roku.   Wcześniej   kościół   posiadał   małe   organy   podarowane   jesienią   1731 roku   przez   wdowę   po   Jakobie   van   Below,   które   były   prawdopodobnie   dziełem   organomistrza   Bartscha   z   Darłowa.   Jak   podaje   w   "kronice"   Schreiber   w   1917   r.   z   organów wymontowano   metalowe   piszczałki,   które   w   sumie   ważyły   34   kilogramy.   Jesienią   1937   r.   firma   z   Frankfurtu   nad   Odrą   zamontowała   w   nich   "motor   wiatrowy".   Ponownie organy    wyremontowano    w    roku    1947    dostawiając    około    150    piszczałek.    Renowacji    dokonał    fachowiec    z    nieistniejącej    już    wówczas    pracowni    Voelknera.    Podczas konserwacji   tego   instrumentu   (w   1982   r.)   za   ostatnim   rzędem   piszczałek   znaleziono   trzy   cenne   księgi:   rachunki   duninowskiej   szkoły   i   dwa   tomy   kroniki   szkolnej,   które   w kościele   ukrył   ostatni   niemiecki   pastor   Hans   Schreiber,   opuszczając   Duninowo   17   stycznia   1946   roku.   W   przedsionku   świątyni   znajduje   się,   wspomniana   wcześniej,   płyta nagrobkowa ostatniego z rodu Krummelów, a nad nią drewniane kartusze z dwoma herbami i skrzyżowane kopie rycerskie.                               Przy   północnej   ścianie   kościoła   znajduje   się   grobowiec   Frankensteinów,   a   po   stronie   południowej   obelisk   upamiętniający   poległych   w   I   wojnie   światowej   oraz   grób   ks. Józefa   Czerkiesa,   pierwszego   powojennego   proboszcza   naszej   parafii.   Wokół   kościoła   znajduje   się   stary   drzewostan   z   licznymi   pomnikami   przyrody   (lipy,   kasztanowce, klony, jesiony i dąb, który posadzono 22 marca 1872 roku, w obecności uczniów z Duninowa, Pęplina, Lędowa i Modłej w urodziny cesarza - był to dąb pokoju). Po   zakończeniu   II   wojny   światowej,   15   sierpnia   1945   r.   kościół   w   Duninowie   został   przejęty   przez   katolików   i   stanowił   filię   parafii   w   Ustce.   Parafię   w   Duninowie   erygowano   8 grudnia 1958 roku i włączono do niej kościół w Możdżanowie (pw. św. Bartłomieja) oraz kościół w Zaleskich (pw. św. Stanisława). • 1374 - kościół parafialny pw. NMP, św. Jana Ewangelisty i św. Małgorzaty. • 1721 - wieża kościoła zostaje wyposażona w zegar firmy Peter Schwolow z Pelplina • 1748-1753 - Przebudowa wieży w wyniku pęknięć muru • 1750 r. - Zainstalowanie latarni na wieży • 1877 r. - 1878 Rozbudowa kościoła: podwyższenie ścian bocznych, wymiana stropu i dachu, doposażenie kościoła.                Wyposażenie kościoła parafialnego • 1615   -   płyta   nagrobna   (epitafium)   von   Krummel   i   von   Below   z   Piaskowca,   umieszczona   na   ścianie   północnej   w   kruchcie   kościoła   (pierwotnie   znajdowała   się   w podłodze prezbiterium; zwana "Krummelstein" lub "Krummelgrabstein") na której umieszczono 10 herbów rodowych; • II   poł.   XVII   w.   -   fragmenty   barokowe   byłego   ołtarza   lub   epitafium   w   postaci   uszaku   (płaskorzeźby   z   dwoma   herbami   rodowymi   von   Below   i   von   Puttkamer)   znajdujące się na północnej ścianie kościoła; • 1753 r. - barokowa ambona drewniana wsparta na podporze figuralnej w postaci anioła; • 1877-1878 - ołtarze, żyrandole, witraże, chrzcielnica; • 1878   r.   -   zainstalowano   nowe   organy   i   zbudowano   specjalny   pięciodzielny   prospekt   organowy   (organy   zostały   wykonane   przez   zakład   Ch.   F.   Voelknera   z   Duninowa, który podejmował ich rozbudowę i konserwację); • 1884 r. - wyposażono wieżę kościelną w dzwon; • 1889   r.   -   wstawiono   do   prezbiterium   cztery   nowe   witraże   ufundowane   przez   miejscową   gminę,   majora   von   Below   z   Zaleskich   i   miejscowego   patrona   kościoła   Rudolfa von   Croy   z   Dolmen.   Witraże   zakończone   ostrołukami   przedstawiają   w   medalionach   sceny   życia   Chrystusa   Pana:   Narodzenie,   Ukrzyżowanie   (w   dolnej   części   herb   von Below), Zmartwychwstanie (w dolnej części herb księcia Rudolfa Von Croy), Chrystus błogosławi dzieci.                        Na uwagę zasługuje jeszcze: • grobowiec Frankensteinów położony przy północnej ścianie kościoła, • obelisk upamiętniający poległych w I wojnie światowej po stronie południowej kościoła, • kaplica cmentarna usytuowana na miejscowym cmentarzu (1876 r.), • grób ks. kanonika Józefa Czerkiesa (pierwszego powojennego proboszcza parafii, zmarłego w 1982 r.).